citaten en quotes van de Nul-kunstenaar
Jan Schoonhoven (1914 - 1994)

Vroeger gebruikte ik wel tekens of symbolen maar nu doe ik dat niet meer. Tekens en symbolen moeten maar zelf groeien. Ze ontstaan natuurlijk steeds en in mijn werk moeten ze wel aanwezig zijn.

Eerst probeerde ik het relief te vernietigen met een steen. Maar met een steen beschadig je maar weinig. Later ben ik ze gaan vertrappen. Die reliefs werden toen echt vormloos. Informeler kan het niet.

over de informele kunst: Grotere mogelijkheid om tot een objectief-neutrale uiting van algemene geldigheid te komen. Door vermijding van opzettelijke vorm (vorm als inbreuk en truc) een veel grotere organische werkelijkheid van het gemaakte op zich. Materiaal zodanig uit laten spelen dat het, hoewel materiaal gebleven, boven zichzelf uitkomt en drager wordt van de geest van de maker.

Het gaat mij om een totaal wit vlak.. ..los van ieder schilderkunstig verschijnsel, los van iedere inmenging die vreemd is aan de waarde van het vlak; het wit is geen poollandschap, geen materie die bepaalde associaties oproept, geen mooie materie, geen sensatie, geen symbool of iets anders: een wit vlak is een wit vlak..

..het geometrisch aspect van Zero ontstaat uit het element van herhaling, het plaatsen in rijen ('Reihungen'). Deze ordening komt voort uit de noodzaak voorkeur te vermijden.

De geometrische zijde van zero is derhalve op uiterste eenvoud afgestemd, een organisatie van zeer eenvoudige vormen, van de werkelijkheid afgeleide realiteit.

De voornaamste taak van Zero is de werkelijkheid in essentie tonen, de werkelijke werkelijkheid van de materialen, van gelocaliseerde dingen in geisoleerde duidelijkheid..

Zero heeft niet de bedoeling een nieuwe vorm te scheppen. De vorm is bij voorbaat gegeven door de geisoleerde werkelijkheid. Doel is op onpersoonlijke wijze de werkelijkheid te funderen als kunst.

Ik wil het helemaal immaterieel maken. Er moet geen enkel ding meer uit de tastbare werkelijkheid bij zijn.

Zero was voor mij eigenlijk meer een methode om te kunnen werken. Mijn esthetisch gevoel en mijn esthetisch willen kon goed vooruit met die theorie van zero. 't Gaf me een extra mogelijkheid tot nog verdere uitzuivering op een gefundeerde manier. Om nog fijnere dingen te maken die ik zelf lekker nog mooier vond..

Het blijft voor mij een uitdaging om het onpersoonlijke zover mogelijk op te zoeken. Ik ben zelfs gaan arceren. Meer niet. Maar zelfs dan blijft er een persoonlijk element.

Nee, het zijn toch schilderijen. Dit is een wereld van mij, geen deel van die kamer. Het kan zich eeuwig herhalen, maar ik heb het bewust afgesloten.

Het belangrijkste in de ontwikkeling van het artistieke scheppen van onze eeuw is de steeds sterker wordende behoefte aan verbeelding van het wezenlijke door zuivere middelen. Het wezenlijke krijgt het duidelijkst gestalte in vormen die algemeen geldig zijn, vormen die op zichzelf beschouwingsmogelijheden voor de menselijke ziel zijn.